پروتئینوری یا پروتئین در ادرار به پروتئین بیش از حد در یک نمونه ادرار گفته می شود. پروتئین یکی از موادی است که در آزمایش تجزیه و تحلیل محتوای ادرار (آزمایش ادرار) شناسایی و اندازه گیری می شود. پروتئین یکی از قطعه های ساختمانی اصلی بدن است. بدن شما برای ساخت عضلات و استخوان ها، برای حفظ گردش مایعات و مبارزه با عفونت به پروتئین نیاز دارد. اما پروتئین در ادرار بعضی اوقات می تواند نشانه ای از عملکرد ضعیف کلیه یا سایر شرایط پزشکی باشد. هنگامی که خون در طول کلیه ها حرکت می کند، کلیه ها مواد زائد و آب اضافی را فیلتر می کنند. پروتئین ها برای خروج از فیلترهای کلیه (گلومرول ها) به ادرار بیش از حد بزرگ هستند، اما فیلتر های آسیب دیده می توانند باعث نشت آلبومین پروتئین به ادرار شوند. وجود مقدار غیر طبیعی پروتئین در ادرار شما به عنوان پروتئینوری یا آلبومینوری شناخته شده می شود. بعضی بیماری ها مانند دیابت یا فشار خون بالا می تواند باعث ایجاد آسیب گلومرولی شود. با اندازه گیری مقدار پروتئین در ادرار، پزشکان می توانند میزان آسیب کلیه ها و ریسک خطر نارسایی کلیه در آینده را تخمین بزنند.

تشخیص پروتئینوری

آزمایش پروتئین در ادرار معمولا از طریق آزمایش ادرار انجام می شود. این آزمایش ساده ادرار می تواند سطوح پروتئین را در ادرار تشخیص دهد و می تواند در مطب دکتر نیز انجام شود. پس از جمع آوری نمونه ادرار، آن را با نوار کاغذ مخصوص آزمایش می کنند. هنگامی که ادرار دارای مقدار زیادی پروتئین است، نوار کاغذ تغییر رنگ می دهد. تکنسین ها ممکن است نمونه را با میکروسکوپ بررسی کنند.

اگر یک آزمایش ادرار پروتئین را در ادرار تشخیص دهد، پزشک احتمالا دستور تکرار آزمایش ادرار یا تست اضافی را برای تعیین اینکه آیا بیماری کلیوی دارید، بدهد. پزشک شما همچنین می تواند آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) انجام دهد، که می تواند به پزشک بگوید که آیا کلیه های شما مواد زائد را فیلتر می کنند و همچنین سایر آزمایش های خون و اقدامات تشخیصی دیگر شامل سونوگرافی، سی تی اسکن یا بیوپسی کلیه که در صورت نیاز برای شناسایی علت پروتئینوری ممکن است انجام شود.

اگر چه آزمایش ادرار ساده می تواند مقدار زیادی از پروتئین را تشخیص دهد، ولی برای تشخیص مقادیر کوچکتر باید یک بررسی شیمیایی دیگر جهت تشخیص میکروآلبومینوری انجام شود. افراد مبتلا به دیابت ممکن است یک یا دو بار در سال برای میکروآلبومینوری مورد آزمایش قرار بگیرند که می تواند نشانه ای از آسیب به کلیه های ناشی از دیابت باشد. میکروآلبومینوری همچنین می تواند نشان دهنده بیماری بالقوه قلب، فشار خون بالا و لخته خون باشد.

اگر یک نتیجه غیر طبیعی دریافت کنید که پروتئین را در ادرار تشخیص می دهد، پزشک همچنین احتمالا دستور کنترل میزان کلسترول، قند خون و فشار خون خود را می دهد تا مشخص شود چه شرایطی ممکن است به پروتئینوری کمک کند.

اگر مشکلی پزشکی دارید که با خطر ابتلا به بیماری کلیوی همراه است، از پزشک خود در مورد اینکه آیا شما نیاز به آزمایش ادرار به طور منظم دارید، بپرسید. شما همچنین می توانید از توصیه دکتر خود در مورد تغییرات شیوه زندگی که می تواند خطر ابتلا به بیماری کلیوی را کاهش دهد، بهره ببرید.