کمبود ویتامین D مشکلی است که امروزه بر روی آن مطالعات فراوانی صورت گرفته است. سطح طبیعی ویتامین D بر اساس منابع مختلف و سن افراد بالای ۲۰ الی ۳۰ ng/mL یا ۵۰ تا ۷۰ nmol/L در نظر گرفته میشود. (برای تبدیل واحدها می توانید عدد ng/ml را ضرب در عدد ۲٫۵ نمایید و عدد بدست آمده بر اساس واحد nmol/L خواهد بود).

پر واضح است که ویتامین D در سلامت استخوان موثر است. علاوه بر این فراوانی وجود گیرنده ی ویتامین D در هسته ی سلولها (VDR) باعث شده که تاثیر ویتامین D بر روی عملکرد سلول مورد بررسی قرار گیرد. تقریبا ۳ درصد ژنوم انسانی تحت کنترل فرم فعال ویتامین D است.

مشخص شده که کمبود ویتامین D باعث ضعف عضلانی در کودکان و بالغین می شود. همچنین مطالعات متا آنالیز متعددی صورت گرفته که نشان می دهد در صورت کمبود ویتامین D و جایگزینی آن می توان از افتادن های مکرر و حملات سقوط در افراد مسن کاست.

هنوز اطلاعات اندکی از تاثیر کمبود ویتامین D بر افزایش ابتلا به سرطان وجود دارد. مطالعات آزمایشگاهی توانسته تاثیر فرم فعال ویتامین D بر کاهش تزاید سلولی را تایید کند. در حیوانات کمبود گیرنده ویتامین D یا همان VDR باعث شروع حالات پیش سرطانی در روده و پستان شده است.

ویتامین D تاثیر عمده ای بر روی تقریبا تمامی سلولهای ایمنی دارد. ولی هنوز نتوانسته ایم تاثیر کمبود ویتامین D را بر روی ابتلا به بیماریهای اتوایمون و عفونی بصورت مشخص بیان کنیم.

مشاهدات دانشمندان حکایت از تاثیر کمبود ویتامین D بر روی ابتلا به MS، دیابت تیپ ۱ و ابتلا به بیماری التهابی روده یا IBD دارد. مطالعات گوناگونی بر روی ارتباط ابتلا به چاقی و سندرم متابولیک، بیماریهای قلبی و افزایش فشار خون با کمبود ویتامین D در جریان است.

همچنین ارتباط کمبود ویتامین D و ابتلا به بیماریهای روانپزشکی نظیر افسردگی یا آلزایمر هنوز به اثبات نرسیده است و نیازمند مطالعات جامع تر می باشد چرا که احتمال دارد شیوع بالاتر کمبود ویتامین D در این افراد بدلیل همزمانی ناشی از کمبود فعالیت خارج از منزل در ایشان باشد.